اگر
بخواهیم منصفانه به تاریخچه اتومبیل بنگریم ، تصور من بر این است باید
همان ارابه های چوبی و طراح آنها را هم جزیی از صنعت اتومویل و تاریخچه آن
دانست.
اما صنعت اتومبیل سازی با شکل و موتوری صنعتی در ابتدا
به صورت اتفاقی و پراکنده به وسیله چند مخترع صورت گرفت. آنها به طور
پیوسته روی اتومبیلهای خویش کار کردند تا امروزه به صورت کنونی درآمده
است. اتومبیل وسیله ای است که در طول دهه های طولانی به وسیله افراد مبتکر و
مخترم زیادی تکمیل گردیده و سخن نابه جایی نیست ، اگر بگوییم ، اختراع آن
را نمی توان به کس خاصی نسبت داد.
اتومبیل ابتدایی از نیروی بخار
استفاده می نمود و شباهت زیادی به درشکه داشته است. ولی به مرور گذشت
زمان، و آگاهی به قدرت بیشتر سوختهای دیگر ، توسط طراحان و مهندسان به شکل
امروزی در آمد و به حداکثر ایمنی و رفاه رسید، که تقریبا جزء اصلی زندگی
انسان ها گردیده است.
این صنعت با اختراع موتور احتراقی در سال
1860 میلادی به وسیله یک بلژیکی به نام اتین لونوار اختراع گردید و سپس به
صورت خیلی سریع تغییرات عمده ای نمود. با پی بردن به نیروی موتور احتراقی
روند تکامل این صنعت تسریع پیدا نمود و در بین سال های 1860 تا 1970 میلادی
در اروپا اختراعات مختلفی به وسیله چند تن از مهندسین انجام گرفت.
ابتدا
ساخت یک موتور کوچک و نصب آن به روی یک گاری کوچک بود که توسط زیگفرد
مارکوس در سال 1874 میلادی در شهر وین انجام گرفت. موتور این وسیله نقلیه
بخاری یا موتورهای برونسوز می گویند. به تدریج موتورهای برونسوز تبدیل به
موتورهای درونسوز گردید که مخلوط هوا و گاز در داخل سیلندر به وسیله جرقه
محترق می گردد. نمونه تکمیل شده موتور احتراق داخلی که موتور های امروزی
شبیه به آن است توسط یک مهندس آلمانی به نام نیکلاس اتو با موفقیت ساخته شد
و به همین جهت است که رشته تعمیرات اتومبیل های بنزینی را اتومکانیک
گویند. در این سیستم عمل تراکم سوخت از احتراق در داخل سیلندر صورت می گرفت
و راندمان بسیار بالایی داشت. دو نفر دیگری که نامشان در صنعت اتومبیل
سازی بسیار معروف است عبارت بودند از گات لیب دایمر و کارل بنز که در یک
زمان به صورت جدا گانه کار می کردند ولی جهت فعالیتشان یکی بود.
دایملر
که در سال 1834 در آلمان متولد شده بود، ابتدا با اتو کار می کرد ولی در
سال 1882 فعالیت خود را با دایر کودن کارگاهی در شهر اشتوتکارت آلمان به
طور جداگانه ادامه داد و در این شهر با شخصی به نام ویلهم مای باخ که او
نیز از شاگردان اتو بود شریک شد و در مدت یک سال اولین موتور خود را وارد
بازار نمودند. موتور آنها نوعی موتور سبک با سرعت بالا در حدود RPM 900 بود
که نسبت به موتورهای احتراق داخلی آن زمان که حداکثر دورشان RPM 200 بود
قابل مقایسه نبود این موتور کم کم کاملتر شد و به موتور دو سیلندر V شکل
تبدیل شد، مجهز به کاربراتور بود که این کاربراتور را آقای مای باخ طراحی
نموده بود. اولین سیستم جرقه زنی الکتریکی را بنز طراحی نمود و از سوپاپ
قارچی شکل و سیستم خنک کننده توسط آب استفاده نمود. یاد آور می شود اولین
موتوری که در اتومبیل در جلوی وسیله نقلیه قرار داشت در سال 1891 میلادی
ساخته شد.
- تاریخچه ساخت خودرو ی باگی:
به راستی
تاریخ دقیقی برای ساخت ماشینهای باگی در دست نیست . اما بر اساس شواهد
تئوری موجود ، اولین خودرویی از این دست در سال 1972 در ایالات متحده ساخته
شده است. این خودرو با کاربری حرکت در دشتها و سنگلاخها با طراحی خاص به
تعداد بسیار محدود تولید شد و سپس متوقف گردید. اما ساخت این خودرو طی 15
سال اخیر ، علی الخصوص با نیاز سازمانهای فضایی به ماشینهایی با حرکت روی
موانع صعب العبور در روی کرات دیگر ، شدت چشمگیری پیدا نموده است.
اولین
نمونه خودرو باگی در ایران هم بر اساس شواهدی که من یافتم در سال 1383 در
تهران تولید گردیده است. طراح این خودرو هم اکنون به دلیل مسایل خاص
تولیدات خود را هم در مشهد و هم در تهران انجام می دهد. البته قبلا
فعالیتهایی توسط صنایع دفاع برای ساخت این وسیله شروع شده بوده است. که به
دلیل پراکندگی تاریخی ذکر نگردیده است.
