عنوان انگلیسی مقاله: Induction
of Differentiation in the Shoot Apical Meristem by Transient
Overexpression of a Retinoblastoma-Related Protein1 Joanna
عنوان فارسی مقاله: القای تفکیک در مریستم رأسی شاخه از طریق بیان بیش از حد و ناپایدار پروتئین مرتبط با رتینوبلاستوما.
دسته: زیست شناسی
فرمت فایل ترجمه شده: WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 23
ترجمه ی سلیس و روان مقاله آماده ی خرید می باشد.
_______________________________________
چکیده ترجمه:
مریستم
رأسی شاخه دارای سلول هایی است که برای تولید عناصر اصلی قسمت هوایی
گیاه، دستخوش رشد و تقسیم مداوم می شوند. همانطور که سلول از مریستم خارج
میشوند، برای تشکیل انواع خاص سلول تفکیک میشوند.سلول های خوراک گیر(تغذیه
کننده) از طریق سنتز و اجتماع اجزاء کلروپلاست به سرعت قابلیت غذاسازی پیدا
میکنند. در عین حال، سلول ها از طریق واکوئل سازی، بزرگ میشوند. علیرغم
اینکه پیشرفت های قابل توجهی در زمینۀ تعیین ویژگی شبکه های رونوشتی که در
حفظ مریستم و تعیین برگ نقش دارند انجام گرفته است اما درک ما ازمکانیسم
واقعی تفکیک سلول مریستم هنوزبسیار محدود و کم است. ما با استفاده از روش
ریزالقایی نشان خواهیم داد که بیان بیش از حد و ناپایدار موضعی پروتئین
مرتبط با رتینوبلاستوما (RBR) در مریستم رأسی شاخه برای تحریک سلول ها
درمریستم به منظور تحمل مراحل اولیۀ تفکیک، کافی است. روی همرفته باتوجه به
داده های اخیر مبنی بر نقش پروتئین RBR در محدودکردن تفکیک ساقۀ سلول در
مریستم رأسی شاخه، داده های ما به تصویر در حال ظهور پروتئین های RBR به
عنوان قسمت مرکزی مکانیسم کنترل کنندۀ تفکیک سلول مریستم کمک می کند.
مریستم
راسی شاخه (SAM) شامل گروهی از سلولهای در حال تکثیر است که دودمان آن،
عناصر اصلی را در اختیار تمام قسمت های هوایی گیاه قرار میدهد. بااینحال
تولید مداوم سلولهای جدید معمولا منجر به افزایش مداوم اندازۀ SAM نمی شود.
درعوض، سلول های در جهت بنیان مبدائی SAM تفکیک میابند و با ساقۀ گیاه یکی
می شوند. در حالیکه گروهی از سلولهای روی پهلوی مریستم در فواصل منظم
زمانی ومکانی با اندام های جدید مثل برگ ها، یکی میشوند برای بررسی بیشتر
به Tsiantisو Hay،2003؛ Byrne، 2005؛ Fleming،2005). پرسۀ تفکیک سلول
مریستم در واقع با بسیاری از روش های مشخص شده توسط تغییرات اختصاصی در
سلولشناسی ارتباط دارد. بنابراین، در حالی که سلول های SAM را میتوان با از
طریق تراکم نسبتا کم و سیتوپلاسمی شناسایی کرد، همانند سلولهایی که با
ساختارهای برگ و ساقه یکی میشوند، این سلول ها نیز در نتیجۀ بزرگ شدن
واکوئل بزرگتر میشوند. به طوریکه به سیتوپلاسم به سمت لایۀ اطراف پیرامون
فشار وارد میشود. به طور همزمان، سرعت تکثیر سلول روبه کاهش میرود و اشکالی
از تقسیم سلول ایجاد میشود که نتیجتا بافت شناسی برگ ها و ساقه را مشخص
میکنند (Donnelly وهمکاران 1999). علاوه بر تغییر اندازه و شکل تقسیم، سلول
هایی که قلمرو SAM را ترک میکنند، به نوعی بیوشیمی اختصاصی و ویژه دست
میابند. سلول های موجود در SAM، غذاگیر(تغذیه کننده) هستند و به کربن وارد
شده برای پرسه های کاتابولیکی که دراین قسمت از گیاه رخ می دهد بستگی دارد.
اکثر سلول های مجاور SAM از طریق تفکیک پروتوپلاستیدهای کوچک به کلروپلاست
ها، به سرعت به قابلیت غذاسازی دست میابند( فلمینگ و همکاران،1996). سنتز
و اجتماع اجزاء گوناگون سازمان فتوسنتزی در این پرسه نقش دارند.
جهت دانلود محصول اینجا کلیک نمایید
